Δεν είναι απλό. Πολλές φορές, βλέπεις τους κόπους σου, τον ιδρώτα, τους μόχθους, τις χαρές, τις λύπες μίας σεζόν, να πέφτουν στο κενό. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις... όλες, απέτυχαν.
Όλες, μέχρι πριν μία εβδομάδα, όπου ο Απόλλωνας στέφθηκε πρωταθλητής. Δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν άνθρωπο και στην προκειμένη τον Νίκο Κίρζη, να αντέξει την πίεση, την μουρμούρα, και όλα όσα του καταλόγισαν κατά καιρούς.
Περίμενε χρόνια, ίσα με μία 10ετία για να περπατήσει το δρόμο προς την επιτυχία. Προς την εξιλέωση. Αυτή ήταν η δική του βραδιά, και του Απόλλωνα φυσικά. Ακούγοντας την αποθέωση που γνώρισε από τους Απολλωνίστες, αλλά και τη φωνή του Φανούριου Κωνσταντίνου στο μικρόφωνο να φωνάζει για τον πρόεδρο, εκεί καταλαβαίνεις πόσα πέρασε για να φτάσει μέχρι εδώ.
Κράτησα μόνο ότι θα προσπαθήσει να οδηγήσει σε νέες, πολλές επιτυχίες τον Απόλλωνα, από αυτά που είπε ο Φανούριος. Αυτό πρέπει να κάνει ο Νίκος Κίρζης, αυτός πρέπει να είναι ο στόχος του. Δικαιούται όμως πρώτα να ηρεμήσει, να δακρύσει και να το χαρεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον Απολλωνίστα...
