Δύο από την ΑΕΚ, τρία από τον Απόλλωνα και δύο από τον ΑΠΟΕΛ. Με τέτοια εξέλιξη για να μπορείς να κερδίσεις πρέπει και εσύ με την σειρά σου να σκοράρεις δύο τέρματα και πάνω.
Με την ομάδα της Λάρνακας δέχτηκε αρχικά δύο και πέτυχε δύο. Με τον Απόλλωνα δέχτηκε τρία και πέτυχε ένα. Απέναντι στην ομάδα της Λευκωσίας αφού έμεινε και πάλι πίσω στο σκορ, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και ανέτρεψε το εις βάρος της σκορ, αλλά δεν μπόρεσε στο τέλος να φύγει με τη νίκη.
Είναι κοινά αποδεκτό πως υπάρχουν θέματα αμυντικά. Ο Απόλλωνας κτύπησε από την πλευρά του Κονσεϊσάο, ο ΑΠΟΕΛ από την μεριά του Κίκο, με τον Καμορανέζι να αναγκάζεται να βάλει και δεύτερο αριστερό μπακ για να καλύψει τα κενά.
Έβγαλε όμως νεύρο, θέληση, πάθος και ψυχή μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και είχε τις στιγμές της για να «κλέψει» ακόμη και το παιχνίδι.
Δεν ήταν εύκολο αλλά το προσπάθησε μέχρι τέλους. Δεν κλείστηκε πίσω όταν είχε προβάδισμα, ούτε επέλεξε να συμβιβαστεί με την ισοπαλία. Αντιθέτως έψαξε και η ίδια με την σειρά της τη νίκη.
Δεν έπαιζε μόνη της, καθώς απέναντι της είχε μια ομάδα που «καιγόταν» για βαθμούς. Το πάλεψε μέχρι τέλους, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ισοπαλία ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα.
Με βάση το ρόστερ, τις διαθέσιμες επιλογές και τα προβλήματα που κατά καιρούς προκύπτουν, ο Καμορανέζι παρουσιάζει ένα σύνολο ανταγωνιστικό, το οποίο διεκδικεί κάθε παιχνίδι.
Γι’ αυτό Δευτέρα μέρα, μετά από τον αποκλεισμό από τον Απόλλωνα, το «Αντώνης Παπαδόπουλος» είχε την ατμόσφαιρα και την παρουσία κόσμου που είχε. Αυτό που περιμένει ο κόσμος να δει από την ομάδα του, αυτό του παρουσιάζει ο Αργεντινοιταλός προπονητής.
