Οι ισοπαλίες με Καρμιώτισσα (1-1) και Νέα Σαλαμίνα (2-2) είναι οι τέσσερις βαθμοί που λείπουν από τον Άρη, σε σύγκριση με την πρωτοπόρο Πάφο.
Εάν η «ελαφρά ταξιαρχία» δεν επιθυμεί να δει αυτή τη διαφορά να ανοίγει στα επίπεδα που είχε τελευταία φορά την 11η αγωνιστική (-5) ή να φτάνει στη μεγαλύτερη τιμή της από την αρχή της σεζόν (-6 ή -7), η νίκη επί της ΑΕΚ στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι ευρίσκεται σ’ ένα βαθμολογικό μεταίχμιο, καθώς η απόσταση από την κορυφή και από τον πιο κοντινό διώκτη της είναι η ίδια.
Και αγωνιστικά, ωστόσο, ο λεμεσιανός σύλλογος ευρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Η μέχρι στιγμής πορεία του εδράζεται περισσότερο στην αποτελεσματικότητα και λιγότερο στην ανωτερότητα.
Ακόμη και χωρίς να είναι ελκυστικός ή φουλ επιθετικός, ο Άρης θα μπορούσε να είναι πειστικός. Μέχρι στιγμής δεν είναι -τουλάχιστον όχι τόσο, όσο η Πάφος, την οποία καταδιώκει στην κούρσα για τον τίτλο.
Το πρόγραμμα έως το τέλος της α’ φάσης περιλαμβάνει ζόρικες και επικίνδυνες αποστολές (ΑΕΚ, Ανόρθωση, ΑΕΛ, ΑΠΟΕΛ, ΕΝΠ). Είναι μια πρόκληση που απαιτεί όχι απλώς την αύξηση των στροφών, αλλά και τη σταθεροποίησή τους σε υψηλό επίπεδο.
Οι μέχρι στιγμής εμφανίσεις της «ελαφράς ταξιαρχίας» δίνουν δικαιώματα στον ανταγωνισμό. Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχει μπροστά της δύο επιλογές: ή θα πάψει να δίνει ή θα θέσει εν αμφιβόλω ακόμη και την έξοδο στην Ευρώπη.
