Η ποιότητα του είναι τέτοια που του επιτρέπει να αγωνίζεται τόσο ως κεντρικός επιθετικός όσο και ως δεύτερος φορ (θέση στην οποία αγωνίζεται ως επί τω πλείστων στην Ομόνοια). Έχει την ευχέρεια να αγωνιστεί και ως εξτρέμ είτε αριστερά είτε δεξιά, κάτι που έπραξε στην καριέρα του, αλλά μάλλον σε μια τέτοια επιλογή θα χάνονταν αρκετά από τα χαρακτηριστικά του.
Στο ματς με την ΑΕΚ απέδειξε για ακόμη μια φορά την κλάση του, δείχνοντας πόσο πολύ έλειψε από τον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ. Στο πρώτο τέρμα κάνει μια φανταστική πάσα στον Εράκοβιτς, «κόβοντας» από τη μέση την αντίπαλη άμυνα, πριν ο συμπαίκτης του «σερβίρει» έτοιμο τέρμα στον Στεπίνσκι.
Στο δεύτερο ημίχρονο με την αλλαγή του Στεπίνσκι αλλάζει θέση και προωθείται μπροστά ως ο βασικός επιθετικός. Για ώρα μοιάζει να παλεύει μόνος. Με υπομονή και επιμονή όμως βρίσκει τον τρόπο να γίνει και πάλι επικίνδυνος, αναγκάζοντας τον Αθανασιάδη σε σωτήρια επέμβαση για να αποσοβήσει το 2-1.
Μόνο τυχεροί μπορούμε να νιώθουμε όταν έρχονται στο νησί μας ποδοσφαιριστές όπως ο Γιόβετιτς, του οποίου κάθε ενέργεια προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο, συνδυάζοντας ουσία με θέαμα. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι αγωνίστηκε στο ψηλότερο δυνατό επίπεδο πριν από μερικά χρόνια.
Για την ώρα, οι φίλοι της Ομόνοιας δικαιούνται να τον απολαμβάνουν ελεύθερα.