Μετά από δύο ήττες με το ίδιο σκορ (3-1) και συνολικά τρεις αγωνιστικές άνευ νίκης στη β’ φάση του πρωταθλήματος η Ομόνοια έδωσε σημεία ζωής.
Επικράτησε 2-1 του Άρη στο ΓΣΠ, κράτησε στο -9 τον πέμπτο ΑΠΟΕΛ και συνάμα πλησίασε στο -4 την τρίτη ΑΕΚ. Ήταν όντως μια καλή βραδιά για το «τριφύλλι», όπως δήλωσε και ο Ουίλι Σεμέδο.
Τι συνέβη και προέκυψε αυτή η αλλαγή; Ό,τι ειπώθηκε στα αποδυτήρια μετά την ήττα από τον Απόλλωνα στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ», εν τη παρουσία του Σταύρου Παπασταύρου, ενδεχομένως να είναι μια εξήγηση.
Αυτό όμως το γνωρίζουν αποκλειστικά οι εμπλεκόμενοι. Όσοι απλώς παρακολούθησαν το παιχνίδι με την «ελαφρά ταξιαρχία», διαπίστωσαν τρία πράγματα.
Η Ομόνοια είχε τον παίκτη που απέτρεπε την παραβίαση της εστίας της (Φαμπιάνο), είχε τον παίκτη που έφτιαχνε ή πετύχαινε γκολ (Λοΐζου), είχε και την -πάντα απαραίτητη σε τέτοια ντέρμπι- ρέντα, υπό τη μορφή της σπατάλης ευκαιριών από τον αντίπαλο.
Αποδείχθηκε ότι δεν χρειάζονταν περισσότερα ως βάση για την επικράτηση. Η αρχή έγινε. Το αρνητικό κλίμα (αν δεν αντιστράφηκε, τουλάχιστον) μετριάστηκε.
Τώρα όμως χρειάζεται να δοθεί συνέχεια και να υπάρξει σταθερότητα και συνέπεια σε απόδοση και αποτελέσματα. Το δεύτερο σκέλος είναι η «γάγγραινα» της Ομόνοιας σε όλη τη σεζόν.
Μένει να φανεί, αν στην τελική ευθεία της θα καταφέρει να τη γιατρέψει.
