Μετά τις αναμετρήσεις με ΑΠΟΕΛ (0-0), Πάφο (0-1), Ομόνοια (1-3), Εθνικό (2-2) και Νέα Σαλαμίνα (0-1) ο Άντριαν Γκούλα αποτέλεσε παρελθόν, μετά τη συντριβή από την ΑΕΚ (0-4) στο Κολόσσι επέστρεψε ο Σωφρόνης Αυγουστή.
Και το 0-3 στην Αρένα για την προτελευταία αγωνιστική συμβολικά κλείνει τον κύκλο προσφέροντας και το τελευταίο τεκμήριο (ή πείθοντας και τον τελευταίο δύσπιστο) ότι το πρόβλημα των «κυανολεύκων» υπερέβαινε το θέμα του προπονητή.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: τέσσερεις διαδοχικές ήττες, οκτώ παιχνίδια άνευ νίκης (0-2-6), μόλις μία τέτοια στις περασμένες 12 αναμετρήσεις (1-4-7), τρεις διαδοχικές «αφλογιστίες», πέντε στους προηγούμενους έξι αγώνες.
Στην κρίσιμη καμπή της σεζόν, απέναντι στους άμεσους ανταγωνιστές το ρόστερ απεδείχθη ελλιπές -ποσοτικά και ποιοτικά. Και αποδείχθηκε και κάτι ακόμη: όσο μεγάλο είναι το έλλειμμα σε ικανότητα άλλο τόσο (τουλάχιστον) είναι το έλλειμμα σε προσωπικότητα.
Το πρώτο έλλειμμα πιστοποιείται, μεταξύ άλλων, από το γεγονός ότι οι «κυανόλευκοι» δέχτηκαν πρώτοι γκολ σε 14 αγωνιστικές. Το δεύτερο πιστοποιείται από τη μόλις μία ανατροπή (3-1 την Ομόνοια στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ»), τις τρεις ισοπαλίες και τις δέκα ήττες σε αυτά τα παιχνίδια.
Εν όψει θερινού παζαριού, συνεπώς, η πρόκληση για τους ιθύνοντες του μεταγραφικού σχεδιασμού του Απόλλωνα είναι διπλή. Για να ξαναγίνει ανταγωνιστικός ο Απόλλωνας χρειάζεται γενναίες ενέσεις και ταλέντου και χαρακτήρα.
